Będąc nauczycielami często spotykamy na swojej drodze uczniów z trudnościami w nauce i takich, którym potrzebne jest dodatkowe wsparcie. Jak się okazuje, aby pokonać trudności, czasami wystarczy zmiana metod pracy, na przykład wprowadzenie gier, które praktycznie wszyscy uczniowie lubią. Dzięki grze możemy to zrobić w atrakcyjny i przyjazny dla ucznia sposób.

W największym uproszczeniu pomysł odwróconej szkoły polega na "wypychaniu" z zajęć lekcyjnych czasu przeznaczanego wcześniej na przekazywanie uczniom treści informacyjnych po to, aby w szkole zyskać więcej czasu na prezentację, autoprezentację i ewaluację własnej i grupowej pracy uczniów, nowoczesne metody oceniania kształtującego, motywacyjne aktywności etc.

Larry Smith, profesor ekonomii na Uniwersytecie Waterloo w Kanadzie, w swoim dowcipnym i ironicznym wystąpieniu, pod prowokującym tytułem "Dlaczego nie uda wam się zrobić zawrotnej kariery?", stawia tezę, że prawdziwą karierę można osiągnąć jedynie kierując się odkrytą pasją, podążając za marzeniami i głębokimi fascynacjami. A co więcej - pasja ta musi następnie popychać nas do działań. Problem większości z nas polega jednak na tym, że zasłaniamy się tysiącem wymówek, które Larry Smith bierze ?na warsztat? i z humorem obnaża.

Dlaczego szkoła i to w zasadzie prawie wszędzie zmienia się i to niezależnie od zaawansowania w używaniu technologii, niewiele? Moim zdaniem mamy tu do czynienia z teorią ?dziedziczenia szkoły?, tzn. bycia nauczycielem takim, jakimi byli moi nauczyciele.

W szkołach podstawowych nudziło się najmniej, bo 31% uczniów, w gimnazjach 51%, a w szkołach ponadgimnazjalnych już ponad 60%. Jednocześnie spadł też odsetek uczniów, którzy w badaniu zadeklarowali, iż lekcje ich interesują. W badaniu z roku 2009 było ich tylko 28%.

Poradnik dla nauczycieli w zakresie stosowania przepisów dotyczących pomocy pedagogiczno-psychologicznej

Talent to wyjątkowość i prawdziwa rzadkość. Często w klasie nie mamy żadnego ucznia o takich predyspozycjach. Sama szkoła może, choć wcale nie musi posiadać kilku utalentowanych uczniów. Wystarczy odpowiedzieć na pytanie, ilu z nich osiąga ponadprzeciętne i wyjątkowe sukcesy w dziedzinie intelektualnej, ruchowej, czy artystycznej?

Pora wakacji, a więc czas na refleksję na nowy rok szkolny. Proponuję zapoznać się ze wstępnymi wynikami projektu "Umiem się uczyć". Warto to zrobić zwłaszcza "mając w pamięci" wyniki sprawdzianu szóstoklasistów lub inne rezultaty procesu uczenia się uczniów - chociażby świadectwa szkolne. Na tym tle warto zadać sobie pytanie: czy to co robię doprowadza mnie i uczniów do celu?

Ludzi mózg jest ciągle jeszcze tajemniczy, fascynujący i niezrozumiały. Interesuje się nim każdy, ale innowatorzy w szczególności. Dydaktyków i nauczycieli, którzy doceniają jego wielkość nazywa się neurodydaktykami. Bazują na wiedzy z neurobiologii i neurologii oraz psychologii humanistycznej. Próbują przenieść ich wiedzę i osiągnięcia na obszar dydaktyki, czyli organizacji uczenia się i pracy nad sobą.

Rzadko zdarza nam się stawiać przed uczniami prawdziwe wyzwania. Niezbyt często zwracają się do nas o pomoc, dzielą się swoimi marzeniami i pytają o radę. Jeżeli już to robią, to nie odmawiamy. Inwestujemy swój czas, energię i zaangażowanie. Ich osobiste sukcesy sprawiają, że czujemy satysfakcję. Dajemy dowód, że są dla nas ważni. Przekonujemy, że mogą osiągnąć jeszcze więcej, a prawdziwe sukcesy dopiero przed nimi. Wierzymy w nich. To często wystarczy, aby nasi uczniowie dostali prawdziwego wiatru w skrzydła.